That feeling…. when..

masked man
unMask me

Impostor

Magsisimula sana ako mag-edit at magpractice para sa NatCon presentation. Pero, pinili ko muna mag procrastinate ngayon. Pakiramdam ko isa akong hampas lupa na naligaw sa lungga ng mga maharlika at nagpupumilit makibagay. Wala akong alam. Minsan habang nag-scroll sa Linkedin, nadaanan ko ang isang post.

Call for submitting of Technical Papers for the 70th NatCon

Linkedin post

Somewhere along those lines, basta ang intindi ko, pag nagpasa ka ng abstract ng research babasahin nila, tapos mag-undergo ng evaluation. Kapag naka-pasa sa evaluation, nice! congrats! may chance ka para sa mga next step ng process. So I took a chance and made a quick edit of a one page abstract about a research that have a place close to my heart. March 26, 2022. Pinasa ko sa email iyong abstract. Kako, bakit hindi, wala naman mawawala. April 04, 2022 nang makatanggap ako ng email na nagsasabing napili ang abstract na may title:

Development of a munggo thresher

research title

May 15, 2022 last day ng pasahan ng full paper. Nagpatulong ako sa isang college prof, sa isang kaibigan at sa kung sino-sino pa na willing magbigay ng kaunting atensyon sa mini-project na ito. Dalawang araw ito matapos kong matanggap, ang termination notice mula sa kumpanyang pinagttrabahuhan bago makalipat sa SEMEQ.

Natanggal ako sa trabaho sa salang di marunong makisama at mababang productivity rate. Pagkatapos bigyan ng 6th month evaluation, same day clearance at bawal na bumalik sa office. That was pretty harsh. But maybe that was the kind of push that was required so that I learn to be more sensitive about how people feel around me in regards to how I act and what kind of energy I give off.

Afraid

Day 01 ngayon ng mga presentation. I am more afraid than ever. Month long celebration ito dahil special ang 70th. Pero natatakot ako, hindi ko pa alam kung saan huhugot ng lakas ng loob.

Push

Pero push pa din kahit natatakot.

Love and Family

Deeply rooted ang motivation? or bungga ng wagas na katamaran.. kasi noong bata pa ako, nag-lilinis at nag-aani kami ng mga munggo. Masakit sa likod, mainit, makati at napakahirap na gawain kapalit ng maliit na halaga. Ayoko ng ganoon na trabaho kaya ginusto kong mag buo ng isang mechanism/makina na makapag papagaan ng gawain.

Gratitude

Nagpapasalamat ako dahil mayroon akong napagtuonan ng atensyon. Inisip kong mag-aral ng mabuti, makapagtapos at maintihan ang mga bagay-bagay para magkaroon ng mainam na pundasyon. I am far from excellent or perfect. I had a fair share of mistakes and shortcoming but despite those. I am glad to be here.

adventure agenda aspirations atraksyon Beginner birthday byahe coffee desires die dream dreams enjoy expression family flower friends gift goal gratitude Home kape kwento learnings letters to sisc life live love meal nature paalam pain pasasalamat patawad photo pila pilosopiya rage simula tagalog taglish tahanan tanong travel tula

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: