Isang taon sa Dahlia dulo
Akalain mo nga naman tsyong, isang taon na ako dito sa Street na itatago natin sa pangalang Dahlia dulo.
Muntinlupa day, nang maghanap ako ng bahay kasi pinag RTO na kami. Nag-inquire sana ako sa units for rent. Pero, kumalam ang sikmura dahil hindi pa nag-aalmusal.. kaya minabuti kong bumili ng lumpia sa bukas na tindahan sa tapat. Hanggang ang almusal ay umabot sa pananghalian at hapunan. Nabanggit nang may bahay na may bakanteng kwarto sila, baka daw gusto kong silipin. Kung magustuhan ko, ay tatanggapin nila ako na border. Same day, naglipat na ako ng mga gamit at hindi na umalis.
I find it interesting, that at the heart of the city is a place where cooking is done in a very traditional way. Iyong ginagamitan ng gatong na kahoy imbes na gasul. Parang nasa bukid din ako sa Bataan. Katulad ng paraan ng pagluluto na ginagawa ni Ina. Matic, homefeels.. no wonder, agad akong lumipat.
How fast, time flies?! Isang taon na ang lumipas mula nang maswerteng araw na iyon!
Palaging may pagkain dahil nagtitinda ng lutong ulam si Mamy. Masarap ang luto nya. Kumportable ang setup. Safe ang lugar. The best part: ang masayang kwentuhan at tawanan. Not all things are bright and beautiful consistently.. despite the challenges, I am glad to be here.
Salamat!!
No one
be Ordinary; but Original
Dapat Bobo 
Leave a Reply